Co to za śruba

Śruba lub śruba to rodzaj łącznika, zwykle wykonanego z metalu i charakteryzującego się spiralnym grzbietem, zwanym gwintem zewnętrznym (gwint zewnętrzny) lub po prostu gwintem, owiniętym wokół cylindra. Niektóre gwinty śrubowe są zaprojektowane tak, aby współpracowały z uzupełniającym gwintem, znanym jako gwint wewnętrzny (gwint wewnętrzny), często w postaci nakrętki lub przedmiotu z uformowanym gwintem wewnętrznym. Inne gwinty śrubowe są przeznaczone do wycinania spiralnego rowka w bardziej miękkim materiale podczas wkładania śruby. Najczęstsze zastosowania śrub to trzymanie obiektów razem i pozycjonowanie obiektów.

Śruba prawie zawsze ma łeb na jednym końcu, który ma specjalnie uformowany kształt, który umożliwia jej obracanie lub wkręcanie za pomocą narzędzia. Typowe narzędzia do wkręcania śrub to śrubokręty i klucze. Łeb jest zwykle większy niż korpus śruby, co zapobiega wkręcaniu śruby głębiej niż długość śruby i zapewnia powierzchnię nośną. Są wyjątki; na przykład, Śruby wózka mieć kopulastą głowicę, która nie jest przeznaczona do napędzania; śruby dociskowe często mają łeb mniejszy niż zewnętrzna średnica śruby; Śruby J mają łeb w kształcie litery J, który nie jest przeznaczony do wbijania, ale jest zwykle zatopiony w betonie, dzięki czemu może być używany jako śruba kotwiąca. Cylindryczna część śruby od spodu łba do końcówki jest znana jako trzpień; może być w pełni lub częściowo gwintowany.[1] Odległość między poszczególnymi nitkami nazywana jest „podziałką”.

Większość śrub jest dokręcana zgodnie z ruchem wskazówek zegara, co nazywa się gwintem prawoskrętnym; powszechnym urządzeniem mnemonicznym do zapamiętywania tego podczas pracy ze śrubami lub śrubami jest „prawo-mocno, lewo-luźno”. W wyjątkowych przypadkach stosuje się śruby z gwintem lewoskrętnym. Na przykład, gdy śruba będzie poddawana dokręcaniu w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (co działałoby na odkręcenie gwintu prawoskrętnego), odpowiednim wyborem będzie śruba z gwintem lewoskrętnym. Lewy pedał boczny roweru ma gwint lewoskrętny.

Bardziej ogólnie, śruba może oznaczać dowolne urządzenie śrubowe, takie jak zacisk, mikrometr, śruba okrętowa lub śrubowa pompa wodna Archimedesa.


Rozróżnienie między śrubą a śrubą
Śruba wózka z kwadratową nakrętką
Śruba konstrukcyjna z nakrętką sześciokątną i podkładką.

Nie ma powszechnie akceptowanego rozróżnienia między śrubą a śrubą. Proste rozróżnienie, które jest często prawdziwe, choć nie zawsze, polega na tym, że śruba przechodzi przez podłoże i zakłada nakrętkę po drugiej stronie, podczas gdy śruba nie bierze nakrętki, ponieważ jest wkręcana bezpośrednio w podłoże. Podręcznik maszynowy opisuje rozróżnienie w następujący sposób:

Śruba jest łącznikiem z gwintem zewnętrznym, przeznaczonym do wkładania przez otwory w zmontowanych częściach i zwykle jest przeznaczony do dokręcania lub zwalniania przez dokręcenie nakrętki. Śruba jest łącznikiem z gwintem zewnętrznym, który można wkładać do otworów w zmontowanych częściach, łączyć z wstępnie uformowanym gwintem wewnętrznym lub tworzyć własny gwint oraz dokręcać lub zwalniać przez dokręcanie łba. Śrubą jest łącznik z gwintem zewnętrznym, który jest zabezpieczony przed przekręceniem podczas montażu i który można dokręcić lub zwolnić tylko przez dokręcenie nakrętki. (Przykład: Śruby z łbem okrągłym, Śruby gąsienic, śruby pługu.) Zewnętrznie gwintowany łącznik, który ma kształt gwintu, który uniemożliwia montaż z nakrętką z prostym gwintem o wielu długościach skoku, jest śrubą. (Przykład: Wkręty do drewna, Wkręty samogwintujące.) [2]

To rozróżnienie jest zgodne z ASME B18.2.1 i niektórymi słownikowymi definicjami śrub[3][4] i śrub.[5][6][7]

Kwestia, czym jest śruba, a czym jest śruba, nie jest całkowicie rozwiązana w rozróżnieniu Machinery's Handbook, jednak z powodu mylących terminów, niejednoznacznej natury niektórych części rozróżnienia i odmian użytkowania. ] Niektóre z tych problemów omówiono poniżej:
Śruby maszynowe

Normy ASME określają różne „śruby maszynowe”[9] o średnicach do 0.75 cala (19.05 mm). Te łączniki są często używane z nakrętkami, a także wbijane w otwory gwintowane. Mogą być uważane za śrubę lub śrubę w oparciu o rozróżnienie podręcznika maszynowego. W praktyce są one zazwyczaj dostępne w mniejszych rozmiarach, a mniejsze rozmiary są określane jako śruby lub mniej niejasno jako śruby maszynowe, chociaż niektóre rodzaje śrub maszynowych można nazwać śrubami do pieców.
Śruby z łbem sześciokątnym

Norma ASME B18.2.1-1996 określa śruby z łbem sześciokątnym o średnicy od 0.25 do 3 cali (6.35 do 76.20 mm). Te elementy złączne są bardzo podobne do Śruby sześciokątne. Różnią się one głównie tym, że są produkowane z węższymi tolerancjami niż odpowiadające im śruby. Podręcznik maszynowy odnosi się w nawiasie do tych elementów złącznych jako „Gotowe Śruby sześciokątne[10] Rozsądnie, te elementy złączne mogą być określane jako śruby, ale w oparciu o dokument rządu USA Distinguishing Bolts from Screws, rząd USA może je sklasyfikować jako śruby ze względu na ściślejszą tolerancję.[11] W 1991 r. w odpowiedzi na napływ podrabianych elementów złącznych Kongres uchwalił PL 101-592[12] „Ustawa o jakości elementów złącznych” Spowodowało to przepisanie specyfikacji przez komisję ASME B18. B18.2.1[13] został napisany na nowo, w wyniku czego wyeliminowano „Zakończono Śruby sześciokątne” i przemianowano je na „Śruba z łbem sześciokątnym” – termin, który istniał w powszechnym użyciu dawno temu, ale teraz był również skodyfikowany jako oficjalna nazwa standardu ASME B18.
Śruby z łbem i śruby z łbem

Terminy te odnoszą się do elementów złącznych, które są przeznaczone do wkręcania w gwintowany otwór, który jest częścią zespołu, a zatem w oparciu o rozróżnienie w Podręczniku Maszyn będą to śruby. Tutaj wspólne terminy są sprzeczne z rozróżnieniem Machinery's Handbook.[14][15]
Śruba do opóźnień
Śruby do drewna, zwane również śrubami do drewna
Widok z boku

Wkręty do drewna (zwane również śrubami do drewna, chociaż jest to myląca nazwa) to w zasadzie duże wkręty do drewna. Śruby do drewna z łbem kwadratowym i śruby do drewna z łbem sześciokątnym są objęte normami ASME B18.2.1, a łeb jest zwykle zewnętrznym sześciokątem. Typowa śruba opóźniająca może mieć średnicę od 1⁄4 cala (6.35 mm) do 1⁄1 cala (4 mm) i długości od 31.75⁄1 do 4 cali (6 do 6.35 mm) lub dłużej, z gwintami grubozwojnymi gwintu wkręta do drewna lub wkrętu do blachy (ale większego).

Materiały to zwykle podłoże ze stali węglowej z powłoką ocynkowaną cynkiem (dla odporności na korozję). Powłoka cynkowa może być błyszcząca (galwanizacja), żółta (galwanizacja) lub matowoszara cynkowana ogniowo. Śruby do drewna są używane do łączenia ram tarcicy, do łączenia stóp maszyn z drewnianymi podłogami oraz do innych ciężkich zastosowań stolarskich. Przymiotnikowe opóźnienie pochodziło z wczesnego głównego zastosowania takich elementów złącznych: mocowania opóźnień, takich jak klepki beczkowe i inne podobne części.[16]

Te elementy złączne są „śrubami” zgodnie z kryteriami Podręcznika Maszynowego, a przestarzały termin „śruba do drewna” został zastąpiony przez „śruba do drewna” w Podręczniku.[17] Jednak w umysłach wielu rzemieślników są to „śruby”, po prostu dlatego, że są duże, z sześciokątnymi lub kwadratowymi łbami. W Wielkiej Brytanii i Australii śruby do drewna są znane jako śruby do autobusów.
Standardy rządu USA

Rząd USA podjął wysiłek, aby sformalizować różnicę między śrubą a śrubą, ponieważ do każdego z nich mają zastosowanie różne taryfy.[18] Dokument wydaje się nie mieć znaczącego wpływu na powszechne użytkowanie i nie eliminuje niejednoznacznego charakteru rozróżnienia między śrubami a śrubami w przypadku niektórych łączników gwintowanych. Dokument odzwierciedla również (choć prawdopodobnie nie powstał) znaczne zamieszanie w użyciu terminologii, które różni się między społecznością prawniczą/ustawową/regulacyjną a branżą elementów złącznych. Sformułowania prawne/ustawowe/regulacyjne używają terminów „zgrubny” i „drobny” w odniesieniu do wąskiego zakresu tolerancji, odnosząc się zasadniczo do „wysokiej jakości” lub „niskiej jakości”, ale jest to zły wybór terminów , ponieważ terminy te w branży elementów złącznych mają inne znaczenie (odnosząc się do stromości ołowiu spirali).
Kwestia historyczna

Stare normy USS i SAE określały śruby z łbem walcowym jako łączniki z trzpieniami, które były przykręcane do łba, a śruby jako elementy złączne z trzpieniami, które były częściowo niegwintowane.[19] Związek tej zasady z ideą, że śruba z definicji przyjmuje nakrętkę, jest jasny (ponieważ niegwintowany odcinek trzpienia, zwany uchwytem, ​​miał przechodzić przez podłoże bez wkręcania się w nie). Jest to obecnie przestarzałe rozróżnienie.
Słownictwo kontrolowane a język naturalny

Powyższe rozróżnienia są egzekwowane w kontrolowanym słowniku organizacji normalizacyjnych. Niemniej jednak czasami istnieją różnice między słownictwem kontrolowanym a językiem naturalnym, w którym są używane słowa przez mechaników, mechaników samochodowych i innych. Różnice te odzwierciedlają ewolucję językową ukształtowaną przez zmiany technologii na przestrzeni wieków. Słowa śruba i śruba istniały, zanim istniała współczesna mieszanka typów elementów złącznych, a naturalne użycie tych słów ewoluowało retronimicznie w odpowiedzi na zmiany technologiczne. (Oznacza to, że użycie słów jako nazw obiektów zmienia się wraz ze zmianą samych obiektów). Łączniki bez gwintu dominowały aż do pojawienia się praktycznego, niedrogiego wkręcania śrub na początku XIX wieku. Podstawowe znaczenie słowa śruba od dawna wiąże się z ideą śrubowego gwintu śrubowego, ale śruba Archimedesa i świder śrubowy (jak korkociąg) poprzedziły zapięcie.

Słowo śruba jest również bardzo starym słowem i było używane przez wieki w odniesieniu do metalowych prętów, które przechodziły przez podłoże w celu zamocowania po drugiej stronie, często za pomocą środków niegwintowanych (zaciskanie, spawanie kuźnicze, kołkowanie, klinowanie itp. ). Związek tego zmysłu z poczuciem rygla drzwi lub rygla kuszy jest oczywisty. W XIX wieku śruby mocowane za pomocą gwintu śrubowego często nazywano śrubami śrubowymi w przeciwieństwie do śrub wciskanych.

W powszechnym użyciu rozróżnienie (nie rygorystyczne) polega często na tym, że śruby są mniejsze niż śruby i że śruby są zwykle stożkowe, podczas gdy śruby nie są. Na przykład śruby głowicy cylindrów nazywane są „śrubami” (przynajmniej w Ameryce Północnej), mimo że według niektórych definicji powinny być nazywane „śrubami”. Ich rozmiar i podobieństwo do śruby, która wymagałaby nakrętki, wydaje się lingwistycznie przewyższać wszelkie inne czynniki w tej naturalnej skłonności do dobierania słów.
Inne wyróżnienia

Śruby zostały zdefiniowane jako łączniki z łbem o gwintach zewnętrznych, które spełniają rygorystyczną, jednolitą specyfikację gwintu śruby (taką jak gwint metryczny ISO M, MJ, zunifikowany standard gwintów UN, UNR i UNJ), dzięki czemu mogą przyjmować nakrętkę niestożkową . Śruby są następnie definiowane jako z łbem, zewnętrznie gwintowane elementy złączne, które nie spełniają powyższej definicji śrub. [potrzebne źródło] Te definicje śruby i śruby eliminują niejednoznaczność rozróżnienia w podręczniku Maszyn. I być może z tego powodu niektórzy je faworyzują. Nie są one jednak zgodne z powszechnym użyciem tych dwóch słów ani z formalnymi specyfikacjami.

Możliwym rozróżnieniem jest to, że śruba jest przeznaczona do nacinania własnego gwintu; nie ma potrzeby dostępu ani ekspozycji na przeciwną stronę elementu, do którego jest mocowany. Ta definicja wkrętu jest dodatkowo wzmocniona przez rozważenie rozwoju elementów złącznych, takich jak wkręty Tek do okładzin dachowych, wkręty samowiercące i samogwintujące do różnych zastosowań mocowania metalu, wkręty do łat dachowych wzmacniające połączenie między łatą dachową a krokwie, śruby tarasowe itp. Z drugiej strony, śruba jest męską częścią systemu mocowania, która jest przystosowana do wstępnie wyposażonego gniazda (lub nakrętki) o dokładnie takim samym wykonaniu gwintu.